To tutaj  znajdują się zebrane pamiątki związane z Nikiforem. Epifaniusz "Epifan" Drowniak- bo tak naprawdę nazywał się Nikifor, urodził się w 1895 r. w Krynicy w biednej łemkowskiej rodzinie. Przez całe życie oddany był malarstwu- na papierze uwieczniał m.in. krynickie cerkwie. Dorobek jego życia liczy kilkadziesiąt tysięcy rysunków, portretów, obrazów, głównie z czasów I wojny światowej, które do dziś zachwycają miłośników jego twórczości. Drewniana willa, w której znajduje się tylko część dzieł artysty, pochodzi z XIX wieku i znajdowała się przy ul. Piłsudskiego w Krynicy. Początkowo pełniła funkcję pensjonatu wypoczynkowego. W 1990 r. dokonano gruntownego remontu i przeniesiono go na ul. Bulwary Dietla przy Deptaku. Muzeum Nikifora utworzono w 1995 r.  i obecnie należy do małopolskiego szlaku architektury drewnianej.

Muzeum posiada bariery architektoniczne utrudniające zwiedzanie osobie poruszającej się na wózku inwalidzkim. Do budynku prowadzi kilkanaście schodów, na których nie ma podjazdu. Wszystkie drzwi w Muzeum nie mają progów, ale są wąskie. Brak specjalnie wyposażonej toalety. Plusem jest to, że oszklone gabloty znajdują się na odpowiedniej wysokości dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim, a sale, w których prezentowane są dzieła są przestrzenne. W Muzeum nie ma osób wyznaczonych do pomocy osobom niepełnosprawnym, brak również parkingu. Muzeum Nikifora nie jest przygotowane na przyjęcie zwiedzających poruszających się na wózku inwalidzkim. Znajduje się na końcu naszego rankingu.

Osobie z niepełnosprawnością przysługuje ulgowy bilet wstępu. W niedzielę do muzeum jest wstęp wolny.