Główny budynek Muzeum regionalnego w Dębicy nie jest przygotowany do swobodnego poruszania się po nim osób na wózkach inwalidzkich. Jednak przy pewnym wysiłku można w miarę wygodnie zwiedzić sale wystawowe położone na parterze muzeum. To przede wszystkim ekspozycja „Ziemia Dębicka w latach 1939-1944″ prezentująca miasto oraz tereny gmin: Dębica i Żyraków w okresie okupacji hitlerowskiej. Wystawa ukazuje również tragiczne losy tych mieszkańców Ziemi Dębickiej, którzy zostali wywiezieni na Sybir i do Kazachstanu przez sowiecką władzę. na tym samym poziomie budynku znajdziemy także „Dębicki salonik muzyczny” prezentujący historię ruchu muzycznego w Dębicy w okresie XX wieku. Wystawa została przygotowana w typowym dla miasta saloniku mieszczańskim.

W piwnicach muzeum zlokalizowano bardzo ciekawą ekspozycję pod nazwą „Pradzieje i wczesne średniowiecze Ziemi Dębickiej”. Składają się na nią znaleziska kultury materialnej (pięściaki, groty, toporki, żarna, fibule i ceramika) od okresu mezolitu do XI wieku pochodzące głównie z wykopalisk archeologicznych prowadzonych na terenach wiejskich wokół Dębicy oraz skamieliny fauny (m. in. kości mamucie, czaszka nosorożca włochatego, róg żubra kopalnego) i flory znajdowane głównie w żwirowiskach usytuowanych wzdłuż danego koryta rzeki Wisłoki. Niestety, wystawa nie jest dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich - na przeszkodzie stoją strome schody. Taki sam problem stanie na przeszkodzie w zwiedzeniu ekspozycji na piętrze. Sytuacje rozwiązałaby winda lub specjalna platforma schodowa dla wózków, ale o takich na razie nie ma mowy.

Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy ładnej pogodzie obejrzeć obszerną ekspozycję zewnętrzna, na którą składają się militaria - sprzęt wojskowy z czasów II wojny światowej i okresu powojennego, m.in. czołgi, transportery opancerzone, haubice, wyrzutnie rakiet i śmigłowiec. Do wszystkich eksponatów ustawionych w terenie prowadzą alejki o nawierzchni brukowej i chodniki. Poruszanie się po nich niekiedy utrudniają odrobinę niewysokie krawężniki. Wszystkie obiekty w parku zmechanizowanego sprzętu wojskowego opisane są na tablicach informacyjnych.

Najlepiej przystosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych jest parterowy budynek znajdujący się obok głównego gmachu muzeum. Umiejscowiona jest w nim ekspozycja o nazwie „Historia garnizonu dębickiego”. To nowoczesna wystawa ukazująca losy żołnierzy, jacy na przestrzeni XIX i XX wieku stacjonowali w Dębicy. Początkowo były to austriackie jednostki piechoty i kawalerii, a potem kolejno stacjonujące w Dębicy trzy pułki kawalerii w okresie II Rzeczpospolitej. W okresie powojennym stacjonowały w mieście dwie jednostki saperskie, dla których Dębica stała się macierzystym garnizonem. Tę wystawę osoba na wózku inwalidzkim zwiedzi w całości. Jedyne kłopoty mogą pojawić się przy ciężkich drzwiach głównych (zwróćmy uwagę na wysoki krawężnik przed nimi) oraz dość niewygodnym i wąskim przedsionku. Sale ekspozycyjne są już przestronne i pozwalają na spory komfort zwiedzania.