Budynek, w którym mieści się Muzeum, w drugiej połowie XIX wieku był Zakładem Ubogich- miejscem schronienia dla biednych i niezdolnych do pracy ludzi- stworzonym przez właściciela zamku, księcia Stanisława Lubomirskiego. Przez lata pełnił różne funkcje, dopiero na początku XXI w. zdecydowano o założeniu w jego murach muzeum, dzięki temu obecnie w jednym miejscu można zobaczyć pracę Stanisława Klimowskiego, Nikifora,  obrazy ludowe Mariana Rojka oraz przepiękne witraże i rzeźby. Będąc tam warto poświęcić dłuższą chwilę wystawie historycznej, głównie tej dotyczącej II wojny światowej. Prezentowane tam książki, dokumenty i pamiątki po słynnych rodach zamieszkujących te tereny to często białe kruki, które po prostu trzeba zobaczyć.

Dostanie się do budynku Muzeum ułatwia podjazd, a od zwiedzania dzieli tylko niewysoki próg. Muzeum ma charakter parterowy, a to dobra informacja dla osób poruszających się na wózku inwalidzkim. Co więcej, przejścia między pomieszczeniami są odpowiednio szerokie i pozbawione progów, gwarantuje to swobodne poruszanie się. Znajdujący się kilkadziesiąt metrów od budynku asfaltowy parking jest dobrze dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową. Ważnym zastrzeżeniem jest brak toalety na terenie obiektu. 

Zwiedzanie odbywa się w towarzystwie przewodnika, co sprawia, że miejsce jest przystępne również osobom niewidomym.

Osobie z niepełnosprawnością w Muzeum Ziemi Wiśnickiej przysługuje ulgowy bilet wstępu.