Sforsowanie na wózku wejścia głównego Teatru Bagatela nie jest łatwym zadaniem. Trzeba pokonać schody, które choć złożone tylko z dwóch stopni, wymagają pomocy asystenta. Najlepiej więc, po wcześniejszym umówieniu się z obsługą teatru, przedostać się na salę teatralną bezpośrednio od ul. Krupniczej. Znajdujące się tam wejście wyposażone jest w wygodny podjazd dla wózków inwalidzkich. Po pokonaniu tej przeszkody osoba niepełnosprawna może poruszać się swobodnie po niemal całym parterze budynku.

Przede wszystkim możliwe jest dotarcie do kasy i zakupienie biletu. Teatr Bagatela oferuje ON bilety ulgowe, których cena uzależniona jest od spektaklu. Można również skorzystać z niewielkiego bufetu oraz odwiedzić bardzo dobrze przygotowane toalety dla osób niepełnosprawnych. W przestronnym foyer Teatru Bagatela brak barier architektonicznych i wąskich przejść.

Rozczarowuje natomiast przystosowanie dla potrzeb osób niepełnosprawnych widowni teatralnej. Nie zadbano o wydzielenie specjalnych miejsc dla widzów na wózkach inwalidzkich, skąd osoby te mogłyby wygodnie śledzić rozwój akcji na scenie. Pozostaje ustawienie wózka z boku sali na przejściu. takie rozwiązanie jest bardzo niewygodne, nie tylko dla osoby niepełnosprawnej, ale także dla pozostałych widzów. Oglądanie spektaklu z takiej perspektywy również trudno nazwać komfortowym.

Te niedogodności nie powinny jednak zniechęcać prawdziwych wielbicieli Melpomeny do odwiedzenia Teatru Bagatela. Polecamy zwłaszcza komedie, wśród których niekwestionowany prym wiedzie Mayday Raya Cooneya w reż. Wojciecha Pokory. Przedstawienie to nie schodzi z afisza od 21 lat. Do tej pory sztukę tę grano w Bagateli ponad 1400 razy. Koniecznie trzeba obejrzeć!