Budynek pochodzący z XIII wieku należał początkowo do Tęczyńskich, najpotężniejszego rodu tamtych czasów w Małopolsce. Na skutek zawirowań historycznych w XIV wieku zamieniono go na  miejską łaźnię, a później, przez prawie trzy wieki, należał do zakonu karmelitów bosych, którzy prowadzili tutaj swój klasztor. Na początku wieku XIX budynek pełnił funkcję więzienia, a do 1850 r. mieścił się w nim sąd. W tym samym roku zamieniono go na Muzeum Archeologiczne, które jest obecnie najstarszą taką placówką w Polsce. Zwiedzanie zaczyna się od ekspozycji „Bogowie starożytnego Egiptu”. W przyciemnionej sali znajdują się cztery sarkofagi i gablota z mumiami kotów- symbolu antycznych wierzeń. Gra świateł powoduje wrażenie przebywania w grobowcu. Najlepiej wystawę zwiedzać z przewodnikiem, który opowie o każdym eksponacie. Bardzo często każdy z nich kryje tajemnicę, którą na pierwszy rzut oka nie można dostrzec. Tak jak mumia kapłanki bogini Izydy. Naukowcy w swoich badaniach dotarli do informacji, że nazywała się Aset-iri-khet-es i zmarła mając ok. 30 lat. Każdy zwiedzający może  przyjrzeć się jej z bliska przez szklaną gablotę. To jedna z niewielu mumii zachowana w tak dobrym stanie.

Na osoby poruszające się na wózku inwalidzkim, które chcą zobaczyć wystawy czeka nie lada wyzwanie. Przed głównym wejściem do Muzeum są strome schody, dlatego osoby niepełnosprawne kierowane są do wejścia bocznego- tam są tylko 3 schodki możliwe do pokonania z opiekunem lub pracownikiem Muzeum. Ekspozycje prezentowane są również na wyższych piętrach, a ze względu na brak windy dotarcie tam jest utrudnione, ale nie niemożliwe. Przyjeżdżając do Muzeum warto odpowiednio wcześniej powiadomić pracowników obiektu, którzy zamontują schodołaz. Na drugim piętrze znajduje się także toaleta dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Sale muzealne są przestrzenne, a korytarze i drzwi szerokie. Przed budynkiem znajduje się parking. Kierownictwo Muzeum stara się, by mimo przeszkód, osoby niepełnosprawne mogły zobaczyć wystawy, dlatego wyznaczyły dla nich osoby do pomocy. Przewodnicy szkolą się w nauce języka migowego, by osoby głuchonieme również mogły poznać historię zamkniętą w starożytnych wykopaliskach. W przygotowaniu są także opisy eksponatów alfabetem Braille’a. Będąc w Muzeum można stracić poczucie czasu, co zawdzięcza się przyjaznej atmosferze i ciekawym opowieścią przewodnika.

Wstęp do Muzeum Archeologicznego dla osoby z niepełnosprawnością jest bezpłatny.

Z uwagi na liczne bariery architektoniczne zwiedzanie Muzeum przez osoby poruszające się na wózku inwalidzkim nie jest możliwe w grupach większych niż 2 osoby.